CARPON
Dina hiji poe Ujang jeung indungna indit liburan ka bumi Aki di wewengkon Garut.Perjalanan ti Bandung ka Garut kira-kira 3 nepi 4 jam. Sajeroning lalampahan ka Garut, Ujang melong kana jandéla, tuluy Ujang mikir, naha ieu dayeuh téh disebut Garut, nepi ka boga niat nanya ka akina. Ahirna mobil anu di tungganganna nepi ka pakarangan Aki, Ujang nempo si Aki geus nungguan ujang jeung indungna di hareupeun imah, tuluy maranehna kaluar jeung ngaluarkeun barang-barang anu dibawa.
“Assalamualaikum Aki,” ceuk Ujang bari lumpat nangkeup Aki
"Waalaikumsalam, incu aki tos ageung," Aki ngabagéakeun Ujang bari malik nangkeup.
“Assalamualaikum pak, tos lami teu pendak" ceuk indung Ujang ka Aki
"Waalakumsalam murangkalih geulis, hayu kadieu heula” tuluy asup ka jero imah
Lajeng kulawarga leutik ngobrol babarengan nepi ka teu karasa panonpoé geus mimiti surup.
Ujang nu bosen ngadéngé omongan indung jeung akina, indit ka kamar nu biasa dicicingan ku manéhna. nalika anjeunna indit ka kamar manéhna mimitian kasampak sabudeureun kamar sarta mimiti ngagolér dina ranjang bari panon na lalaunan nutup.
Tok! Tok! "panto di ketok"
" Ujang! solat maghrib heula!!" Indung Ujang nyobi ngetok panto supaya Ujang hudang tina saréna. Ujang nu ngadéngé sorana tuluy hudang tina saré lalaunan mukakeun panto, nyampak indungna hareupeunana tuluy nitah solat Maghrib.
“Enya ema,” Ujang enggalna ka kamar mandi tuluy nyandak wudhu
Bérés solat, Ujang kaluar ti kamar, ninggal si Aki nuju calik sorangan di teras imah. Émut kana naon anu dipikiran ku anjeunna salami perjalanan, anjeunna antusias angkat ka teras bumi nepungan Aki, teras diuk gigireun Aki.
"Aki biasana mun wayah kie nuju naon?"
“Ah... aki mah wayah kieu paling ngan Calik jeung nyuruput kopi,” ceuk si Aki
"ujang bade naroskeun ngeunaan anu sajajalan ku ujang di pikiran"
"Naon anu ku Ujang di pikiran teh?"
"Naha ieu kota di namian Garut ki?"
“Sabab jaman baheula urang Walanda nurutan kecap kakarut ku létah anu teu lancar, jadi ngaranna “gagarut”.
Ceuk si Aki bari nyudut rokona
“Tah kitu, baheula mah ngaran wewengkon ieu téh sabenerna lain Garut tapi Kabupatén Limangan,” ceuk Aki.
Aki oge nyaritakeun asal-usul kota Garut ka Ujang, si Ujang ngadengekeun anteng.
“Hiji poé kabupatén Limbangan dibubarkeun ku Daendels sabab produksi kopi ti wewengkon Limbangan geus turun jadi nol. Kabupatén ieu kudu geuwat dibubarkeun sabab produksi kopi urang turun drastis,” ceuk Aki
“Saterasna Letnan Gubernur di Indonesia anu waktos harita dicepeng ku Raffles, teras ngaluarkeun Surat Kaputusan ngeunaan pembentukan Kabupaten Limbangan anu ibu kotana Suci. Kota Kabupatén, ayana Suci dianggap teu nyumponan sarat sabab wewengkonna rada heureut. Tah, ahirna Bupati Limbangan Adipati Adiwijaya ngabentuk panitia pikeun néangan tempat anu merenah pikeun ibukota kacamatan. Didinya tempat nu cocok pikeun dijadikeun ibukota kacamatan,” ceuk Aki bari nyuruput kopi
Di tengah carita Aki, Ujang nanya
“Terus kunaon Ki disebut Gagarut?”
"kieu jang aya rombongan panitia Éropa ningali panitia getihan, teras naroskeun naha éta getihan? teras diJawab ku nu dicarékan, leungeunna kakarut cenah, Tah urang Éropa atawa Walanda nurutan kecap kakarut ku basa anu teu lancar, sakumaha anu dijelaskeun di luhur.” ceuk Aki.
Ujang unggeuk
“Tah, ti harita, para pagawé di rombongan panitia ngarana tangkal cucuk “Ki Garut” jeung éta situ dingaranan “Ci Garut”. ceuk Aki.
“Ku kapanggihna Ci Garut, ahirna wewengkon sabudeureunana katelah Garut. Ngaran Garut asalna tina kecap “kakarut” nu hartina bared
"Oh, kitu nya ki" ceuk Ujang bari unggeuk
Si Aki seuri bari ngusapan sirah Ujang bari ngomong
"Engke mun incu Aki masih panasaran, tanyakeun ka Aki, nya?"
Teu karasa geus jam 7 peuting kadéngé sora adzan Isya, Aki sumanget ngajak ujang solat Isya.
Tos rengee solat isya, Ujang jeung Aki indit ka meja makan lantaran indungna Ujang tos nyiapkeun dahar peuting
“Ema masak naon, seungit pisan?” tanya Ujang bari narik korsi diuk
“Ema masak sangu goreng karesep Aki, sareng hayam goreng karesep Ujang." jawab Ema Ujang bari ngasongkeun sangu
Tuluy Ema muka obrolan, lantaran panasaran kana obrolan Ujang jeung Aki nu tadi di téras imah.
“Tadi ujang ngobrol naon wae jeung aki??ngadongeng atuh ka ema”
“Oh muhun ma tadi Ujang nanya ka aki naha kota ieu teh di sebut garut tuluy ku aki teh di jelasken alesan na" Waler ujang sabari ngahuapkeun sangu
Tuluy Ema nyaritakeun jaman bareto keur Ema na leutik keneh, Pas si Ema cicing di Garut
“Ujang terang teu sih bareto pas ema masih leutik, Ema ceurik ka aki kusabab hoyong ka Alun alun garutt”
Ngadenge ema ngadongeng kitu Ujang langsung nanyakeun anu matak ema na seuri.
“Hah emang baheula tos aya alun alun kitu ma? ” Taros ujang ka ema na
“Ha Ha Ha nya tos aya atuh kasep kan Alun alun garut teh di jien kaping 15 September 1813 ”Waler aki sabari ngusap sirah Ujang.
“Ameh Ujang terang Alun Alun kumaha lamun enjing Ujang ngiring sareung Ema ka Alun alun Garut, Urang jajan cing seeur diditu"
“hoyong hoyong!! ASIK AMEUNG KA ALUN ALUN” Jorowok ujang sabari bungah
Ema, Ujang, Jeung Aki ahirna ngelanjutkeun tuang wengi.
